BAINIET HARDEN (een methode om optimale taaiheid te bereiken)

Dit is een variant op het getrapte harden. Men kiest de zoutbadtemperatuur 30 à 100°C boven het martensietpunt dat bij de gangbare gereedschapsstaalsoorten bij omstreeks 200 à 220°C ligt. Het verschil met getrapt harden is dat men het staal niet korte tijd, maar 1,5 à 5 uur in het bad laat verblijven. Tijdens deze periode loopt de hardheid langzaam op tot een bepaald maximum bereikt is afhankelijk van de badtemperatuur. Vervolgens wordt het werkstuk uit het bad genomen en in lucht afgekoeld. Daarna hoeft niet meer ontlaten te worden. Met deze procedure bereikt men een opmerkelijke taaiheid en maatvastheid, het staal wordt echter niet vijlhard.

Tijdens de verblijftijd in het bad is de structuur in zogenaamd BAINIET getransformeerd. Dit is een bijzonder fijne naaldachtige veredelingsstructuur die veel taaier is dan martensiet echter, zoals hiervoor gezegd, niet maximum hard. Omdat er bij bainietharden geen transformatie in martensiet plaats heeft, geeft dit tevens een positieve invloed op de maatvastheid. Het bainietharden is voor niet té grote werkstukken van laaggeleerd oliehardend staal toepasbaar (bijv. type 2510, zie voorbeeld onderaan dit artikel). Voor hooggelegeerd staal is deze methode niet gebruikelijk, omdat de badverblijftijd voor hen te lang zou worden. Het bainietharden is weer wél buitengewoon geschikt voor staalsoorten van het verentype bijvoorbeeld 1.2103. Veren die volgens deze procedure gehard zijn, kunnen zonder breukgevaar, verder doorgebogen worden dan op de normale manier geharde en ontlaten veren. Voor het bainietharden komen dus bij voorkeur in aanmerking onderdelen en gereedschappen die bij hoge treksterkte een bepaalde mate aan elasticiteit moeten bezitten. Bijvoorbeeld veren, naalden, spanpatronen, schroef- en moersleutels, maaimachinemessen, klemstukken, montagegereedschappen enz.

Voor gereedschaptoepassingen zijn te noemen: kleinere plasticmatrijzen, buig- en vormgereedschappen, taaie snijders, uitwerppennen, enz.

Slechts laaggelegeerde staalsoorten met hardingstemperaturen van 800 à 850°C lenen zich voor het bainietharden en wel tot een doorsnede van ca. 40 à 50 mm. Voorbeelden: 1.2510, 1.2842 en zogenaamde verenstaalkwaliteiten als 1.2103. Ook dunne afmetingen van ongelegeerd staal (vanaf ca. 0,6%C) tot een dikte van ca. 5 mm zijn bainiethardbaar.

 PRAKTISCHE TOEPASSINGEN VAN BAINIET HARDEN

• Badtemperatuur. Ongeveer 250 à 260°C (soms tot ca. 300°C).De eindhardheid is bij een lage badtemperatuur ca. 58 HRC en bij hoge badtemperatuur ca. 50 HRC.
• Badverblijftijd. Ongeveer 2 à 6 uur. Het staal in het bad voldoende tijd geven om geheel in bainiet te transformeren. Zo niet, dan vormt zich tijdens het afkoelen nog een weinig martensiet wat de taaiheid vermindert.
• Afkoeling. Daarna afkoelen in rustige lucht en niet meer ontlaten.

 Als nadeel van bainietharden zijn de betrekkelijk lange badverblijftijden te noemen. Bovendien is het transformatiegedrag (wat tenslotte bepalend is voor het eindresultaat) afhankelijk van het door de staalfabriek gevolgde smeltproces en strooiingen op het legeringsgehalte. Om, vooral bij productiewerk, reproduceerbare resultaten te bereiken is het verstandig vooraf enige proeven te nemen. Ondanks de beperkingen kunnen er in de gereedschapmakerij vaak verbazend goede resultaten met bainietharden bereikt worden.

 Bainiet harden van 1.2510

Geeft optimale taaiheid, wordt echter niet vijlhard. 1.2510 is hier bijzonder geschikt voor. Kleine plastiekmatrijzen, buigstempels, grillig werk e.d. De toepassing wordt begrensd door de afmeting. Bij 1.2510 kan men ruwweg tot een dikte van ca. 35-40 mm gaan. Zie onderstaande tabel betreffende de praktische toepassing voor 1.2510.

getrapt harden ofwel warmbadharding

In de beginperiode, tijdens snelle afkoeling, ontstaan er onontkoombare spanningsverschillen tussen het snel afkoelende krimpende, werkstukoppervlak en de trager afkoelende kern. Tevens ontstaan er spanningen tussen dikke- en dunne gedeelten. Omdat het werkstuk nog heet is, kunnen deze spanningen zich als plastische vervormingen manifesteren. Bij voortgezette afkoeling wordt het martensietpunt gepasseerd en ontstaat er een plotselinge volume vergroting.

Het ontstaan van spanningen of scheuren

Hierboven zien we enkele eenvoudige voorbeelden van gevaarlijk gevormde werkstukken, die bij het harden gemakkelijk zouden kunnen scheuren. Waarom, zal men vragen! Laten we eens nagaan wat er in werkstuk A gebeurt als het, na austeniteren, snel in olie afgekoeld wordt. Tijdens het begin van deze afkoeling zal het staal gaan krimpen. De dunne neus echter zal veel eerder het kritische 200°C punt bereikt hebben dan het dikkere gedeelte. Op dit moment wordt de neus hard en zet dus plotseling uit. Dit alles gebeurt terwijl het dikke gedeelte nog volop aan het krimpen is … wat spanningen oproept. Even later heeft ook het dikke gedeelte het 200°C punt bereikt en begint op zijn beurt uit te zetten en te harden. Er ontstaat daardoor, in het hard wordende werkstuk, een tragische combinatie van tegengerichte spanningen … een soort harmonica effect. Vooral scherpe overgangen van dik op dun, vormen een bron van scheuren. Iets dergelijks geldt voor werkstuk B, waar de spanningen zich bij de scherpe punt zullen concentreren. Door zgn. getrapt harden, een in de praktijk veel toegepaste methode, kan er gehard worden met aanzienlijk minder spanningen.

Bovenstaande schets illustreert hoe eenvoudig getrapt harden is. Heeft men een zoutbad op een temperatuur van omstreeks 200°C dan kan het staal erin ondergedompeld worden waardoor de feitelijke harding korte tijd uitgesteld wordt (de temperatuur blijft immers boven de martensietgrens van ca. 200°). Na enige tijd  is het temperatuurverschil tussen werkstuk en bad vereffend en heeft de kern de gelegenheid gekregen om de temperatuur van de rand aan te nemen. Nu tilt men het werkstuk uit het bad om in rustige lucht verder af te koelen tot flink handwarm. Tijdens deze milde afkoeling passeert het staal de 200°C grens en begint zich het harde Martensiet te vormen. Dit gebeurt gelijkmatig over de gehele doorsnede van het werkstuk. Omdat men in het kritische (brosse) hardingsgebied 200° tot 100°C de afkoeling traag laat verlopen, ontstaan er aanzienlijk minder hardingsspanningen, minimale vervorming en meer taaiheid. De eindhardheid is praktisch gelijk aan olieharding. De methode is niet kritisch en zeer gemakkelijk toe te passen op zowel laag- als hoger gelegeerde staalsoorten. De schets illustreert het principe. Na getrapt harden mag men niet verzuimen te ontlaten. Een groot bijkomend voordeel van afkoelen in vloeibaar warm zout in een ontlaatbad is dat er geen dampblazen kunnen ontstaan. Bij olieafkoeling ontwikkelen zich, zoals bekend dampblazen, waardoor vervormingrisico aanwezig is door ongelijkmatige warmteonttrekking aan het werkstuk. Een ontlaatbad daarentegen onttrekt, door het intensieve en gelijkmatige contact van het vloeibare zout met het werkstukoppervlak, de warmte uniform aan het hete staal waardoor vervormingen beperkt of geheel vermeden worden.

Ontlaatbaden zijn naast ontlaten ook geschikt voor:

• Warmbadharden of getrapt harden (olieafkoelbaden kunnen dan eventueel vervallen)
• Bainietharden
• Blauwen (aanloopkleuren, zie onderaan ..)
• Nitro-zwarten ( . ..)

PRAKTISCHE TOEPASSING VAN GETRAPT HARDEN

Getrapt hardbaar zijn alle olie- en luchthardbare (dus in het algemeen gelegeerde) staalsoorten. De afschrikwerking van het warme zout is slechts weinig minder dan van olie. Laaggelegeerde soorten als bijvoorbeeld 2510, kunnen tot niet té grote afmetingen getrapt gehard worden om nog ca. 60 HRC te kunnen bereiken. Bij hooggelegeerde soorten heeft men, wat dit betreft, minder beperkingen.  Temperatuurafwijkingen zijn (binnen ruime grenzen) van weinig invloed op de bereikbare hardheid. Dit is belangrijk omdat de badtemperatuur, door het onderdompelen van het hete staal, iets zal stijgen. Na het onderdompelen het werkstuk korte tijd heen en weer bewegen. Meestal kiest men de bovengrens van de toegestane hardingstemperatuur (vooral bij groter werk). Het staal bij voorkeur oxidatievrij verhitten in kisten of d.m.v. foliebescherming. Of: laaggelegeerd staal niet té lang in de oven laten vertoeven om té veel oxidatie te vermijden.

HET HARDINGSPROCES

•  Badtemperatuur: bij Laaggelegeerde olieharders ca. 180 tot 220°C. Bij hooggelegeerde staalsoorten kan (meestal) iedere badtemperatuur tussen 180 à 550°C gekozen worden. Gewoonlijk kiest men 180 à 250°C.
• Badverblijftijd. Het werkstuk zo lang in het bad houden tot het temperatuurverschil tussen zout en werkstuk verdwenen is. Dit is ongeveer vier minuten voor kleine en tien à vijftien minuten voor grotere werkstukken. Laaggelegeerde stalen niet langer in het bad houden om ongewenste omzettingen in zachtere bestanddelen te vermijden. Hoger gelegeerde staalsoorten zijn in dit opzicht minder kritisch.
• Afkoeling. Daarna afkoelen in rustige lucht tot flink handwarm (ca. 40 à 60°C) en vervolgens direct gaan ontlaten. Bijvoorbeeld door het werkstuk weer in het bad te brengen. Zou de badtemperatuur te laag zijn – omdat er bijv. op 320°C ontlaten moet worden – dan het werk na ca. één uur uit het bad nemen en tot kamertemperatuur laten afkoelen. De meeste spanningen zijn dan verdwenen en later (wanneer het lage ontlaattemperatuurwerk achter de rug is) het bad op laten lopen tot 320°C en nogmaals ontlaten. Twee keer ontlaten kan overigens nooit kwaad.  Bij hardingstemperaturen boven ca. 980°C: om ongewenste reacties tussen bad en staal oppervlak te vermijden, het werkstuk – buiten de oven – eerst tot ca. 940-900°C (deze temperaturen zijn niet kritisch) af laten koelen, om het daarna in het bad te dompelen. Dit heeft geen invloed op de eindhardheid.

Enkele praktische voorbeelden van getraptharden

Werkstof nummer 1.2363 leent zich goed voor getrapt harden, wat een gunstig effect heeft op de maatvastheid en taaiheid.

1.  verhitten op ca. 960-980°C
2. in zoutbad afkoelen van ca. 180-210°C
3. als het temperatuurverschil verdwenen is, in lucht tot kamertemperatuur laten dalen en daarna ontlaten.

Werkstofnummer 1.2510 is ook uitermate geschikt om getrapt te harden:

1.  verhitten op ca. 820-850°C
2. in zoutbad afkoelen van ca. 180-210°C
3. aanhoudtijd in het zoutbad max. 5-10 minuten
4. daarna in lucht afkoelen tot ca. 70°C en dan direct ontlaten.

Werkstof nummer 1.2767 kan ook prima getrapt gehard worden

1.  Verhitten op ca. 850°C
2. In zoutbad afkoelen van 300-400°C
3. Na ca. 15 min. uit bad nemen en in lucht afkoelen.

Wij zijn er trots op om u via deze weg kennis te laten maken met onze nieuwste Snijstaal brochure. Voorheen hadden we een H5 (hardingssystemen) en een H6 (accessoires en verbruiksartikelen), dit hebben we nu samengevoegd tot 1 duidelijke, overzichtelijke brochure.

In deze brochure vindt u een overzicht van de ovens, harderij systemen, accessoires en hulpmiddelen van Snijstaal voor o.a. het harden, gloeien, ontlaten, voorwarmen, drogen, uitharden en verouderen van bijvoorbeeld staal, metaal, non ferro, kunststof en technisch keramiek. Daarnaast vindt u informatie en tips voor het zelf harden en advies voor optimaal gebruik van uw bestaande oven. Ook een werkstofnummer overzicht, met bijbehorende warmtebehandeling is opgenomen, een handig hulpmiddel voor de harder.

50 jaar toonaangevend in ovensystemen en hardingsconcepten
Snijstaal is al meer dan 50 jaar dé gerenommeerde totaalpartner op het gebied van harderijtechniek. Snijstaal levert alle mogelijke ovensystemen, hulpmiddelen en accessoires voor gereedschapmakers, loonharderijen, harderij-afdelingen en laboratoria. Naast de productie van in eigen huis ontwikkelde ovens, is Snijstaal al vele jaren officieel importeur van vele bekende ovenmerken en verbruiksartikelen.

Mochten er na het raadplegen van deze brochure toch nog vragen zijn, neem gerust contact met ons op.

Klik hier om naar de brochure te gaan › 

Snijstaal ruimt zijn oven voorraad op en daar profiteert u van. Wij bieden nu namelijk een beperkt aantal uitlopende oven modellen aan tegen zeer scherpe aanbiedingsprijzen. 

Luchtcirculatie oven

De luchtcirculatie ovens van Snijstaal hebben standaard en ventilator in de achterwand gemonteerd. Dit stuwt een luchtstroom via de verwarmingselementen de ovenruimte binnen. Door deze luchtstroming wordt de temperatuurnauwkeurigheid en de opwarmsnelheid (ook bij lagere temperaturen) sterk bevordert. In de binnenkamer van de oven bevinden zich standaard 2 paar schuiflijsten t.b.v. de optioneel leverbare schuifladen.

AANBIEDING 1: LUCHTCIRCULATIE OVEN  KU 30/55 SGD

Aanbiedingsprijs: €3400,- (ex BTW)  in semigasdichte uitvoering. Nog slechts 2 stuks leverbaar

De oven is voorzien van een Rittal schakelkast die aan de linkerzijkant is gemonteerd. In deze schakelkast zijn alle benodigde schakelmaterialen gemonteerd en aangesloten volgens de huidige normeringen. Standaard wordt een Jumo dTRON programmagever gemonteerd maar ook andere regelingen zijn mogelijk.De programmaregelaar heeft de beschikking over 24 instelbare tijd/temperatuursegmenten.

Semigasdichte uitvoering

Deze luchtcirculatie  oven is in semi-gasdicht (SGD) uitgevoerd. Dit betekent een volledig afgelaste buiten behuizing, hittebestendige siliconensnoer afdichting van de deur, gasdichte verwarmings element aansluitingen, ventilatormotorsteun gasdicht afgelast op oven behuizing, 2 stuks deursluitingen i.p.v. 1, en een beschermgas aan- en afvoerpijp geplaatst aan de achterzijde van de oven. Het doel van deze uitvoering is middels een toevoeging van gas (bijv. Stikstof of formeergas), een beschermde atmosfeer te creëren welke ervoor zorgt dat de aanwezige zuurstof wordt verdreven en er geen nieuwe zuurstof naar binnen kan komen.

AANBIEDING 2: LUCHTCIRCULATIE OVEN KU 60/55 

Aanbiedingsprijs: €3200,- (ex BTW) Nog slechts 1 leverbaar
Aanbiedingsprijs: €3600,- (ex BTW) in semigasdichte uitvoering. Nog slechts 1 leverbaar

Wilt u liever een nieuw model, bekijk dan ons complete overzicht luchtcirculatie ovens ›

Recent heeft Snijstaal 2 complete hardingssystemen afgeleverd bij hogescholen in België. Naast hardingssystemen levert Snijstaal ook andere ovens voor scholen; bijvoorbeeld keramiekovens.

GEEN GOUDEN FORMULE VOOR AANSCHAF KERAMIEKOVEN

Het kiezen van een geschikte keramiekoven voor gebruik in het onderwijs is geen gemakkelijke taak. Dit aangezien er niet één ‘formule’ is die op elke school van toepassing is. Zo zijn er vanzelfsprekend onderwijsinstellingen met veel of weinig leerlingen, is er een duidelijk verschil tussen de wensen van een basisschool en voortgezette opleiding en zal iedere instelling een ander soort werkstuk maken. Daarnaast heeft ieder werkstuk ook weer een ander programma nodig. Zeker wanneer het om een geheel nieuw lesprogramma gaat is het lastig om vooruit te bepalen wat u nodig heeft.

Dat gezegd hebbende… Om u nu toch verder te helpen, proberen we hieronder een aantal situaties te schetsen die de oriëntatie voor de juiste oven vergemakkelijken.

WAAR OP TE LETTEN BIJ KEUZE JUISTE KERAMIEKOVEN

Sommige scholen zullen slechts keramiekonderwijs als gedeelte van een les programma gebruiken, terwijl andere scholen een aparte keramiekafdeling hebben die het hele jaar door in gebruik is. Ook kunt u een zeer uitgebreid les programma hebben wat voor heel veel werkstukken zorgt, terwijl het toch maar klein aantal studenten betreft. Een dergelijk programma zou een grote oven vereisen. Projecten op een basisschool zijn vaak kleiner, minder nauwkeurig en kunnen kortere stooktijden en daardoor een kleinere ovenruimte vereisen.

• Bepaal het volume (tip)
  Mede om deze redenen hebben we een formule bedacht die gebruikt kan worden om het nuttige volume van een oven te kunnen bepalen. Om dit exact te kunnen bepalen moet je eerst weten hoeveel studentenprojecten er gestookt moeten worden per week. U zult ook moeten bepalen hoeveel het volume is van de verschillende projecten. Zijn dit bijvoorbeeld grote sculpturen of kleine kop en schoteltjes? Neem het volume van een totaal project en vermenigvuldig dit met 1,5. Dit bepaald de nuttige oven inhoud. De meeste docenten willen trouwens niet elke dag de oven stoken maar bijvoorbeeld 2 á 3 x per week.

•  Soort lesprogramma
  De verschillende lesprogramma’s zullen hun stoken met variërende methodes doen. Een school die hun ovens elke dag stookt zal andere vereisten hebben dan een school die maar 1x in de week een stook heeft. Dit zijn vragen die door het afdelingshoofd , docent of schooldirectie eerst beantwoord moeten worden voordat de juiste oven of ovens geselecteerd kunnen worden.

• Groter is (niet altijd) beter
  Wanneer u niet bekend bent met keramiekovens, kan het lijken of de oven zo groot mogelijk moet zijn, mits het budget dat tenminste toelaat. Dit is een misvatting. Want als u vaker kleinere werkstukken maakt kan het juist ongunstig zijn als u een zo groot mogelijke oven aanschaft. Het is niet efficiënt als u voor een paar kleine werkstukken een grote oven in z´n geheel moet opstoken. Als u bijvoorbeeld uw werkstuk moet stoken, en er geen tijd meer is om langer te wachten op andere werkstukken, dan wordt de stook wel erg duur voor 1 of 2 kleinere werkstukken. Een kleinere oven zou dan veel beter geschikt zijn. Tevens is het bij weinig werkstukken in de oven zo dat de warmteverdeling minder gelijkmatig plaats vind, en daardoor een grotere kans ontstaat op een foutieve stoking (ongelijk gebakken of koude vlekken). Het kan ook nadelig zijn voor het binnenwerk van de oven of de verhittingsspiralen.

KORTOM

Uit de jaarlijkse Ingenieursbarometer van detacheerder USG Innovativ is gebleken dat Belgische bedrijven grote moeite hebben om hun ingenieursvacatures in te vullen. Ook is gebleken dat Werktuigbouwkunde of elektromechanica de populairste specialisatie is in België. We zijn daarom blij om te melden dat Snijstaal dit jaar al 2 hardingsystemen afgeleverd heeft bij verschillende onderwijsinstellingen. Het is belangrijk dat onze toekomstige collega’s al vroeg bekend raken met de juiste kennis en kwalitatief goede apparatuur. Na aflevering en ingebruikname met ondersteuning van Snijstaal vroegen we eens hoe het daar gaat.

De juiste kennis en kwalitatief goede apparatuur 

Bij onze zuiderburen is men een stuk verder met het geven van technisch onderwijs. Om dit specialistische onderwijs mogelijk te maken zijn de docenten zo inventief, dat men probeert voor de aangeschafte apparatuur ook werk van buitenaf te krijgen, waardoor de investeringen zichzelf terug verdienen. Dat het belangrijk is dat onze toekomstige collega’s al vroeg bekend raken met kwalitatief goede apparatuur, en de vele warmtebehandelingsmogelijkheden die daarmee mogelijk zijn, zijn we het wel eens. Nu al het juiste onderwijs, betekent straks goede techneuten in de praktijk.

HS1 systeem na aanbestedingstraject

Nadat alle apparatuur uitgeleverd was, hebben wij met onze ervaring en specialisme, ter plekke de docenten uitleg gegeven bij alle apparatuur, en uitvoerig laten zien hoe ze op eenvoudige wijze zelf kunnen harden met dit complete systeem en hoe ze hiermee kennis kunnen overdragen op de leerlingen. We zijn blij om te horen dat Snijstaal gewaardeerd wordt om de goede service, ondersteuning en kwaliteit van de producten. Of de studenten net zo blij zullen zijn met de apparatuur, moet blijken wanneer zij er het nieuwe academie jaar mee aan de slag kunnen.

Technisch instituut St. Jansberg in Maaseik heeft na een aanbestedingstraject ook een compleet HS1 systeem aangeschaft. Na het verkrijgen van de opdracht heeft onze buitendienst het project op zich genomen en naar tevredenheid geïnstalleerd. Wij merken steeds vaker de het hebben van een professionele buitendienst erg gewaardeerd wordt. Onze mannen zitten dagelijks langs de weg, dus als u ooit behoefte heeft voor een warmtebehandelings advies of hulp bij het bedienen van uw oven, neem dan contact met ons op voor een bezoek.

Na de installatie van een compleet HS1 systeem volgt nog een gerichte uitleg en opleiding over de, en met, de aangeschafte producten zodat er daarna professioneel met de oven(s) gewerkt kan worden. Waar mogelijk proberen wij ook proefmonsters te leveren.

Welk hardingssysteem kies ik?

Het compacte hardingssysteem HS1 systeem is ideaal voor kleine werkstukken (<25kg). Mocht u zelf met grotere werkstukken werken, dan is het complete HS2 hardingssysteem misschien meer iets voor u. Beide systemen zijn naar wens uitbreidbaar.

Ook andere ovens voor scholen
Naast hardingssystemen levert Snijstaal ook andere ovens voor scholen; bijvoorbeeld keramiekovens. Lees hier een aantal tips voor het aanschaffen van de juiste keramiekoven voor scholen en onderwijs ›

Heeft u interesse in een keramiek oven toplader of deuroven, dan is dit de beste periode om er een aan te schaffen. Snijstaal biedt namelijk de mogelijkheid een keramiekoven aan te schaffen tegen een zeer aantrekkelijke prijs.

ZOMERAANBIEDING KERAMIEKOVEN

Gedurende de gehele zomer van 2013* bieden wij u onze scherpste prijs voor zowel de Keramiekoven Toplader serie ovens als de Keramiekoven deuroven serie .

GEGARANDEERD ONZE LAAGSTE PRIJS

U ontvangt alleen tijdens deze zomeraanbiedingsperiode  10% korting op onze lijstprijs. De levering is vrij huis. De leveringskosten nemen wij voor onze rekening.

• Keramiekoven Toplader
  • Al leverbaar vanaf €1090,- (ex BTW)

• Keramiekoven Deuroven
  • Al leverbaar vanaf €1910,- (ex BTW)

Dit aanbod geldt voor al onze modellen keramiekovens. Vraag direct een offerte aan ›

VOOR UZELF, OF VOOR EEN ANDER

En als laatste, geeft u dit waardevolle bericht  alstublieft door aan uw collega keramiekers of cursisten. Al heeft u zelf geen belangstelling, uw collega keramieker misschien wel.

*aanbieding geldig tot 30 september 2013

KENMERKEN ZOMERAANBIEDING KERAMIEK OVEN

• Actie geldt voor toplader of deuroven keramiekoven
• Zeer aantrekkelijke, uiterst scherpe prijs
• Actie geldig tot 30 september 2013

Eerder schreven wij al over de ‘5 manieren om het staaloppervlak te beschermen tijdens het harden’. Eén van de manieren die besproken werd, is door gebruik te maken van een hittevaste kist, met daarin op de bodem wat neutrale gloeikool.

Dezelfde kisten kunnen ook uitgevoerd worden met een gasaansluiting, waardoor u oxidatievrij kunt gloeien tot ca. 1100°C. Hieronder behandelen we de 3 verschillende gasaansluiting methodes.
Wilt u een volkomen blank uiterlijk van uw werkstuk, dan gebruikt u liever een Snijstaal koker of envelop.

3 METHODES VOOR OXIDATIEVRIJ GLOEIEN

Voor advies of meer informatie over een van de bovengenoemde producten, kunt u vrijblijvend contact opnemen.

Snijstaal ondersteunt ook laboratoria met ovens en advies. Dankzij de in der jaren opgebouwde kennis kan Snijstaal u adviseren over de juiste oven voor elk onderzoek of laboratorium toepassing. Of het nu gaat om testen, analyseren, verassen, drogen, voorverwarmen, debinding / debinderen, uitbranden, opstoken, warmhouden, verdampen, sinteren of smelten… het maakt niet uit. Wij voorzien u van advies en leveren u de oven die het best past bij uw dagelijkse werkzaamheden.

FIRST CLASS MATERIALEN IN AL ONZE LABORATORIUMOVENS

Snijstaal ontwikkelt, ontwerpt en produceert ovens voor allerlei verschillende toepassingen van onderzoek & ontwikkeling in laboratoria en productieprocessen. Onze ovens hebben zich al voor lange tijd bewezen in het dagelijks gebruik bij tevreden klanten in vele landen wereldwijd. Om dit te kunnen blijven garanderen gebruiken wij alleen beproefde technologieën voor de productie van onze ovens en alleen first class materialen van gerenommeerde leveranciers. Dit zorgt voor maximale efficiëntie, betrouwbare werking en lange levensduur van onze ovens. Wij bieden uitstekend waar voor uw geld en snelle levertijden.

STANDAARD OF CUSTOM-MADE LABORATORIUMOVEN? UW WENSEN STAAN VOOROP

• Klantspecifieke oplossingen; Naast standaard ovens leveren wij ook aangepaste ovens speciaal ontworpen om te voldoen aan uw specifieke vereisten. In nauw overleg met u produceren we indien gewenst een ovensysteem dat voldoet aan uw uitdagende eisen pakket. Hierdoor kunt u betrouwbaar en economisch verantwoord te werk gaan.
• Professionele service; met onze geschoolde arbeidskrachten leveren wij vanaf het begin een breed scala van professionele services met betrekking tot alle oven zaken. Kortom, Snijstaal is een betrouwbare partner voor ovens en alle andere zaken op het gebied van warmtebehandeling voor onderzoek, ontwikkeling en laboratorium.

DROOGOVENS

LUCHTCIRCULATIE OVENS

HOOG TEMPERATUUROVENS 

In het temperatuur bereik van 1.100°C tot 1.800°C zijn er verschillende mogelijkheden voor laboratorium toepassingen. Denk daarbij aan bijvoorbeeld testen, analyseren, uitgloeien, bakken, verassen, verbranden, drogen, voorverwarmen, debinding / debinderen, opstoken, bepaling as gehalte, sinteren of smelten. In de praktijk worden deze ovens ingezet voor productie van technisch keramiek, halfgeleider productie, foto-zonnecellen, bio-keramiek enz.

Wij leveren ook ovens voor debinding en sinteren van ertsen, voor crystal-groeiende en thermische analyse. Onze ovens zijn elektrisch verwarmd, maar ook gas of brandstof gestookt is mogelijk. De ovens kunnen worden uitgebreid met een katalysator of thermische naverbrander. Alle ovenmodellen hebben vanzelfsprekend asbest vrije isolatie voor minimaal energieverbruik, lage buitentemperaturen en een hoge temperatuur nauwkeurigheid.

De hoge temperatuurovens zijn verkrijgbaar in een uitvoering als moffeloven, of als tafelmodel in 3 tot 15 liter inhoud, waarbij de deur naar beneden opent. Temperatuur bereik is 1.100°C of 1.200°C.

Mocht u vragen hebben naar aanleiding van bovenstaande informatie, twijfel dan niet om contact op te nemen.

Het verwerken van edelmetaal afval betaalt zich uit in het terugwinnen van de edelmetalen. Door dit zo efficiënt mogelijk te doen en de kosten laag te houden blijft er door de terugwinning het meeste over. De technisch adviseurs van Snijstaal leggen hieronder uit in welke branches edelmetaal teruggewonnen kan worden en welke werkwijze daar voor nodig is.

EDELMETALEN KUNNEN IN VERSCHILLENDE BRANCHES TERUGGEWONNEN WORDEN

• Grafisch afval
  In de grafische branche komt enerzijds veel gevaarlijk afval vrij, anderzijds bevatten productieresten vaak waardevolle grondstoffen. Het loont zeker de moeite om edelmetaalhoudende afvalstoffen te recyclen, zodat het waardevolle gedeelte overblijft.
• Chemie uit fotolaboratoria
  Vloeistoffen met waarde. Fotolaboratoria en fotozaken ontwikkelen nog altijd grote hoeveelheden foto’s. In het ontwikkelproces worden vloeistoffen ingezet, die aan de ene zijde van het proces milieu bedreigend zijn en aan de andere zijde het waardevolle edelmetaal zilver bevatten. Ook in deze sector kan men met een maximaal rendement de terugwinning van het zilver garanderen door een milieuverantwoorde verwerking van de fotografische vloeistoffen.
• Tandartspraktijken en tandtechnische laboratoria
  Speciaal voor de tandartspraktijk kunnen amalgaanafscheiders worden gewisseld en gerecycled. Ook edelmetaal uit tandheelkundig afval kan worden gerecycled. Denk daarbij aan bijvoorbeeld kronen, geëxtraheerde elementen en brugwerk. Door een nauwkeurige analyse is het mogelijk het maximale eruit te halen.
• Edelmetalen uit de industriële productie
  In de industrie komt een verscheidenheid aan afvalstromen vrij in grote hoeveelheden, ook hieruit kunnen edelmetalen worden teruggewonnen, bijvoorbeeld afvalfabricaten, afvalstoffen en reststromen.
  Denk hierbij aan;

• • Poetsdoeken, pastaresten en emballage van zonnecelfabrikanten
  • Verf- en pastaresten uit de glas- en spiegelproductie
  • Galvanische baden en slibben van oppervlaktebehandeling
  • Papier en kartonnages uit drukkerijen in de verpakkingsindustrie
• Juweliers en edelsmeden.
  In de juweliers en edelsmeden branche komt veel waardevol afval vrij. Bijvoorbeeld sieraden, vijlsel, polijstafval en bankvuil. De juwelier en edelsmid kunnen op verschillende manieren hun afvalstromen laten recyclen.
• Röntgenarchieven voor ziekenhuizen.
  Ziekenhuizen hebben röntgenarchieven. De afvalstromen van röntgenarchieven bevatten veel zilver. Ook dit loont zeker de moeite om terug te winnen. Film en foto en fotochemicaliën kunnen in verschillende fases worden gerecycled in een complex verwerkingsproces. De geproduceerde grondstoffen – kunststof en zilver – zijn bekend om de hoge zuiverheid en zijn gewild in de industrie. Hieronder enige details over de processtappen.

WERKWIJZE INZAMELING:

• Inzamelen van mengsels als ontwikkel– en fixeerbaden evenals de niet meer benodigde film zelf, e.e.a. volgens de geldende regelwetgeving
• Monstername. Monsters nemen en analyseren van de te verwerken chemicaliën.
• Acceptatie. Acceptatie vindt plaats door analyse op een laboratorium, hier kunnen verschillende laboratorium ovenmodellen. worden ingezet. Bijvoorbeeld een droogoven, verassingsoven (KL /M serie)  of een verbrandingsoven met optionele rookgasreiniging (KL /M serie).
• Verwerking. Bij recycling worden er naar materiaalsoort verschillende technieken ingezet: Chemicaliën worden eerst in grote opslagtanks gepompt. Zilverhoudende afvalstromen kunnen direct gerecycled. Film wordt versnipperd en doorloopt vervolgens een speciaal wasproces waarin het zilver wordt gescheiden. Daarna gaat het gewassen filmmateriaal en de zilverhoudende wasvloeistof een eigen weg. Het gewassen filmmateriaal wordt als grondstof in de kunststof industrie ingezet voor productie van nieuwe producten of als alternatieve brandstof. Zilverhoudende chemicaliën doorlopen een elektrolyseproces, waar het zilver in een smeltklare vorm wordt gebracht.
• Zilverwerking. Doordat de vloeistof niet vermengd is met andere metalen is hret mogelijk om het zilver terug te brengen naar een zuiverheid van 99,9%. Dit gebeurt in twee stappen: Bij de eerste smelting in een smeltoven (KLS serie) wordt het zilver bij circa 1.000°C tot ruwe zilverbaren gegoten. Aan het einde van de tweede smelting krijgt het zilver zijn granulaatvorm.

VERWERKEN VAN EDELMETAALBEVATTENDE MATERIALEN

Na inzameling vind eerst de analyse plaats. Na een uitgebreide ingangscontrole in het laboratorium, vindt van alle materiaalleveranties een digitale foto- en gewichtsregistratie plaats, gevolgd door een kwalitatieve en kwantitatieve analyse. Ook bij elke tussenliggende verwerkingstap wordt alles geregistreerd en gecontroleerd.

Verschillende analysemogelijkheden worden daarbij gebruikt;

• ICP, een beproefde methode voor platina bijvoorbeeld in afvallen uit de tandtechniek of vloeistoffen
• Cupellatie – de klassieke methode voor goud en zilver
• Titratie – een betrouwbare methode voor zilverbepaling
• XRF – Röntgen fluorescentie, moderne techniek die zeer precieze resultaten geeft bij alle edelmetalen

VERWERKING

ZEKERHEID

De London Bullion Market Association (LBMA), is een internationale organisatie die wereldwijd de spelregels bepaalt van de internationale edelmetaalhandel als ook de Good Delivery status van internationale edelmetaalbedrijven regelt en controleert. De Good Delivery Status betekent, dat de door geproduceerde edelmetaalbaren overal in de wereld zonder nadere analyse verhandeld kunnen worden.

De uiteenlopende afvalstoffen kunnen uit talrijke verschillende branches afkomstig zijn, bijvoorbeeld;

• Galvanische baden en slibben van oppervlakte behandeling
• Emulsies uit de film – en foto industrie
• Poetsdoeken, pastaresten en emballage van zonnecelfabrikanten
• Printplaten, wafers en andere componenten uit de elektronische industrie
• Verf – en pastaresten uit de glas- en spiegelproductie en de chemische industrie
• Papier en kartonnage uit drukkerijen in de verpakkingsindustrie
• Smeltkroezen en slakken van edelmetaalsmelterijen
• Sieraden, vijlsel en polijstafval van sieradenproducenten
• Kronen, bruggen, slijpsel en stofopvang van tandtechnische laboratoria
• Edelmetaalresten uit crematoria